نقش زنان در مديريت آموزش عالي درايالات متحده وكانادا

این متن شامل 23 صفحه می باشد 

بيشتر افراد شك نداشتند كه ماريون فيلد درحال گذراندن مسيري بود كه اورا به صمت رئيس يك دانشگاه درجه يك هدايت مي كرد. او به عنوان كارمند ارشد آكادميك يكي از دانشگاه هاي بزرگ امريكا خدمت كرده بود. بنابراين وقتي به عنوان رئس يك مدرسه نه خيلي معروف ومعتبر منتخب شد، مردم خيلي متعجب شدند. پاسخ اين است كه مدارس عالي مرتبه به دنبال يك زن به عنوان مديرمدرسه نيستند. مطمئنا نكات كاوش آن ها الزاما اين جملات را دربرمي گيرد كه آن هاتبعيضي بين زن ومرد قائل نمي شوند يا اين كه دربه كار گماشتن زنان به واقعيت ها اسرار مي ورزند. درنهايت زنان ممكن است مورد توجه قرار بگيرندولي احتمال اين كه به عنوان رئيس انتخاب شوند وجود ندارد.

اگرچه داستان دقيق وصحيح نيست ( اسم آن تغيير پيداكرده است ) ولي واقعيت دارد زيراكه بطور مداوم اتفاق مي افتد. اگرچه زنان در ايالات متحده وكانادا به طورموثري به آموزش عالي دست يافتندولي راه زيادي دردست يافتن به حضور مساوي در سطوح عالي مديريت دانشگاهي دارند.

اخيرا درسال 1971، در ايالات متحده زنان واقعا از مقام رياست دانشكده محروم هستند به جزدرمدارس زنانه كاتوليك كوچك كه به وسيله زنان راهبه مديريت مي شود. يك سري دانشكده هاي چهارساله (ليسانس) ديگري هم وجود دارد كه زنان در آن ها رئيس هستند وپنج تاي اين دانشكده ها، دانشكده مخصوص زنان بودند. درهمان زمان شصت مرد نيز رئيس دانشكده زنان بودند درحالي كه هيچ زني رئيس دانشكده مردان نبود. هم چنين ، تعداد اندكي از زنان در پست هاي بالاي اداري مانند ناظم دانشكده يا رئيس دانشكده درمدارس مختلط يامدارس پسرانه وجود داشتند. امروزه ، دردانشكده ها ودانشگاه هاي ايالات متحده ، 348 رئيس اجرايي زن وجود دارد. فقط 21 درصد عضو فرقه مذهبي هستند. زنان اكنون دوازده درصد از3000 موسسه معتبر منطقه اي را مديريت مي كنند. اين خبر خوبي است . اما نگاه دقيق به دانشكده اي كه توسط زنان مديريت مي شود ميانه رو وعاقلانه است . تعداد خيلي كمي از آن ها شناخته شده وباكلاس وازنظرمالي داراي وضعيت خوبي هستند. اين كه چرا اين چنين چيزي اتفاق مي افتد. مورد بحث قرار خواهد گرفت .

الف ) آموزش عالي درايالات متحده وكادا

ازسال 1971 در ايالات متحده زنان بيشترازمردان درانشكده ثبت نام كردند. هم چنين زنان بيشتراز مردان درجات خود را به پايان رساندند. طي سال هاي آكادميك 90-1989 ، 58 درصد از كل درجات فوق ديپلم ، 35 درصد درجات ليسان و53 درصد درجات فوق ليسانس به زنان اعطاء شد. بااين وجود در سطوح حرفه اي حقوق ، پزشكي ، دندانپزشكي وغيره) وسطوح دكتري زنان خيلي كمتربودند(مديريت38 درصد و36 درصد).

دلايل زيادي براي اين كه چرا زنان مي بايست اين درجات پيشرفته را به نسبت سطوح پائين تربه اتمام برسانند، وجود دارد . اغلب ازدواج وبچه دارشدن دراين امر دخيل هستند وزمان يا هزينه كافي براي دانشجوي فعال بودن را از زنان مي گيرند. انتظار سنتي از برتري شغل مردان خصوصا اگرپست بالائي داشتند ويابراي كاربه محلي درو منتقل شوند خيلي از زنان را مجبورمي كند برنامه هاي آكادميك را كنار بگذارند.

مانع ديگردراتمام درجه دكتري براين زمان موانع جنسي است هنوز دربيشتر برنامه هاي تحصيلي مقام استادي توسط مردان اداره مي شود. موارد استادي مردي كه از دانشجويان فارغ التحصيل زن درخواست روابط جنسي داشته باشند مكررا گزارش شده است . مطالعات نشان داده است كه فقط اهم اين چنين اعمال گزارش شده است خصوصا چون خيلي از زنان ازاين كه حرفشان مورد قبول قرار نگيرد، واين كه بامتجاوز برخوردي نخواهدشد واگر اتهامي عليه استادانشان وارد كنند مورد مجازات قرار مي گيرد واين موضوع دركارشان تاثير خواهد گذاشت ، مي ترسند.

نهايتا، هنوز تبعيض قابل توجهي برخلاف زنان وجود دارد، اگرچه رواج اين تبعيض روبه كاهش است ، هنوز استادان مرد زيادي وجود دارند كه معتقدند زنان براي مشاغل آكادميك ازمردان قابليت كمتري دارند.

افزايش تعداد ونسبت درجات پيشرفته اعطاء شده به زنان بدين معني مي باشد كه تعداد وسيعي اززنان قابل ، توانايي رسيدن به درجه استادي در زمينه هاي مختلف را دارند. درحال حاضر، 29 درصد تمامي استادان تمام وقت ، زن هستند. با اين حال زنان در مقام استاد دردوسال اخير بادرجه ليسانس ومهندسي دردانشكده هاي فراگيربهتر وبييشتر حضور دارند تا درموسساتي باسطح دكتري ودرموقعيت هاي پائين مرتبه مانند آموزگار واستاديار حضور بيشتري نسبت به درجات بالاي استادي دارند.

هم چنين آمار نشان مي دهد كه مردان حق تصدي واجرت بيشترنسبت به زنان درموقعيت هاي اشتغال شده را دارند.آن ها بيشتراززنان حقوق دريافت مي كنند. هفتاد درصدمردان استاددرمقايسه با46 درصد از استادان زن در موقعيت هاي تصميم گيري قرار دارند.هم چنين قوق زنان درهرسطحي ازمردان كمتر مي باشد.